monumenta.ch > Cassianus > 30 > et Ambrosii ad eos de conficiendis actis oratio. > 80 > . . . > sectio 121 > bsbClm14056.70 > 13 > sectio > sectio 29 > 61 > CAPUT XII. > sectio 27 > 6 > 9 > sectio 4 > 47 > sectio 85 > sectio 176 > sectio 73 > 6 > 17 > 9 > sectio 4 > sectio 86 > sectio 1 > sectio 33 > cpl894.152 > csg75.532 > 22 > 9 > sectio 87 > 3 > 13 > sectio 30 > 43 > 1 > 30 > sectio 17 > sectio 17 > 12 > 16 > CAPUT XXI. > sluMscr.Dresd.A.145.b.139 > sectio 74 > 25 > sectio 46 > sectio 64 > 18 > sectio 61 > sectio 6 > 14 > sectio 115 > bnf16236.11 > cpl894.166 > sectio 1 > sectio 17 > sectio 14 > Proverbia, 21 > CAPUT IX. > sectio 21 > 12 > CAPUT PRIMUM. > sectio 3 > CAPUT XXXIX. > 15 > > . . . > 10 > sectio 144 > 11 > 9
Ambrosius, Epistolarum classis I, 37, 8. <<<     >>> 10.

9.

1 Non igitur natura servum facit, sed insipientia: nec manumissio liberum, sed disciplina.
2 Denique Esau liber natus est, et servus factus est: Ioseph venditus in servitutem est (Gen. XXXVII, 28), et electus est ad potestatem (Gen. XLI, 41); ut suis emptoribus imperaret.
3 Non dedignabatur tamen obsequium sedulitatis, sed tenebat virtutis fastigium, conservabat libertatem innocentiae, integritatis auctoritatem.
4 Unde pulchre psalmista ait: In servum venumdatus est Ioseph: humiliaverunt in compedibus pedes eius (Psal. CIV, 18).
5 In servum, inquit, venumdatus est, non servus factus.
6 Humiliaverunt pedes eius, non animam eius.